من الان نزدیک 2 ساله تو عقدم اوایل خیلی برای شروع زندگی مشترک مشتاق بودم و مدام خودمو تو خونم تصور میکردم اما الان دیگه هیچ تمایلی به شروع شدن زندگی ندارم. نسبت به شوهرم سرد شدم. نمیتونم بهش تکیه کنم. نمیتونم درباره اینکه بتونه زندگی واسم فراهم کنه اعتماد کنم. مدام فک میکنم و افسوس میخورم که چرا اونو برای ازدواج انتخاب کردم. به طلاق فک میکنم اما نمیتونم تصمیم قطعی بگیرم. امیدی به شروع زندگیم ندارم و احساس میکنم داره عمرم تلف میشه