سلام وقت بخیر، من دختری 21ساله هستم، که 19سالگی باپسری از اقوامون عقد کردیم، هنوز زندگی مشترکمون رو آغازنکردیم، ایشون فردی بودن که مورد اعتماد خانواده م بودن ومن هم دوستش داشتم، اما امسال درتاریخ 26/2/99ایشون بایه دختری. توی بازی آنلاین آشناشده بود وچت میکرده، چتشونم ساده نبوده بلکه عکس فرستادن برای هم ودرمورد دوستی ورابطه باهم دیگه حرف میزدن، من پیام هاشون رو دیدم ایشون گفتن ازسرکنجکاوی بوده ومن طی ناراحتی که داشتم ونمیخواستم. خانواده ها از بحثمون خبرداربشن توی دوروز بخشیدمشون اما اعتمادمو از دست داده بودم ومثلا ایشون هم پشیمون شده بودن واظهار ناراحتی میکردن، وقسم خوردن که دیگه اینکارومی نمیکنن تا اینکه یه اتفاقی پیش اومد وبه سرم زد امتحانش کنم دقیقا 26/4/99این طرح بود ومن بایه سیم کارت دیگه به صورت ناشناس بهشون پیام دادم ایشون خیلی راحت باهام شروع به حرف زدن کردن، من هی میگفتم. الان دیگه میگه من متاهلم نمیتونم باهاتون حرف بزنم اما ایشون درجواب سوالی که پرسیدم کسی و دوست داری یاعاشق شدی خیلی قشنگ گفتن نه، از ساعت 10شب تا 4صبح باهام چت میکردن، یعنی راحت پا دادن، شب بعدش بدون عصبانیت وهیچ چیزی برداشتم گفتم کجا برات کم گذاشتم که اینکارو باهام میکنی؟! وچت ها رو نشونش دادم، زد توسرش😂 بازم میگه ببخش منو بهم یه فرصت دیگه بده، بااینکه دفعه پیش بهش گفتم خیانت توجیه کردنی نیست وآخرین فرصتت توی زندگیمون هست اما ایشون ایندفعه باخودم به خودم خیانت کرد واما الان اصلا بهشون اعتماد ندارم، حتی حسی هم ندارم وهنوز به خانواده م نگفتم، نمیدونم باید چیکارکنم؟! بااعتماد از دست رفته ودل شکسته…. اما اگه من واسش چیزی کم میذاشتم خودم قبول میکردم که آره مثلا فلان جا کم کاری کردم درحقش اما به خدا هیچ جا کم نذاشتم حتی ازش پرسیدمم میگه، تو خیلی خوب بودی برام، این هم از سرکنجکاوی بود… من ازتون خواهش میکنم منو راهنمایی کنید موندم واقعا چیکارکنم؟! تازه الانم خانواده ها برنامه دارن اگه کرونا بره برامون عید عروسی بگیرن اما ازهیچی خبرندارن یعنی هیچ وقت نذاشتم بحثامون به غیرخودمون کس دیگه ای بدونه،  من تو خانواده ای بزرگ شدم که خیلی خوبن یعنی راحت به بچه ها اجازه میدن حرفاشون رو بزنن وراهنمایی بخوان اما دلم نمیاد اونا رو ناراحت کنم.