سلام من ۲۰ سالمه من خیلی خیلی با خانوادم مشکل دارم عقاید ب شدت قدیمی و مذهبی همش باهاشون درگیرم روانم بهم ریخته دبیرستان بودم چیز زیادی متوجه نمیشدم دانشگاه رفتم آدمای بیشتری دیدم فهمیدم که چقدر محدود بودم ساده ترین تفریحاتی که یه دختر داشت و من نداشتم به جرم دختر بودن محکومم به خونه نشینی جرعت ندارم بیرون برم مامانم دنبالم راه میوفته وقتی برم بیرون باهاش ب غلط کردن میوفتم خجالت زدم میکنه یه چیزی میگم دهنش چفت و بست نداره تو خیابون بار ادم میکنه یر یه قضیه ای جلو دوستم چن ماه پیش از اون موقه یه چیزی مثل سنگ تو گلومه و مسببش مامانم بودو نمیره احساس میکنم افسردگی گرفتم بیشتر موقه ها حالم بده وقتایی که خوبم خاطرات بدم میاد جلو چشمم و حالم بد میشه نمیدونم چیکار کنم نه راه پس دارم نه راه پیش نه میتونم فرار کنم پشتوانه ندارم نه میتونم خودکشی کنم میترسم ب ازدواجم فکر میکنم میگم اگه بدتر از حال الانم شد چی نمیدونم چیکار کنم شبی نیست که با گریه نخوابم  تنها راه نجاتم دانشگاه بود که الانم بستس نمیدونم چیکار کنم دیگه رسیدم ب مرحله ای که خود زنی کنم