با سلام

من به طور کلی همیشه با اخلاق پدرم مشکل داشتم، ولی الان مدتیه که قرنطینه هستیم بدلیل کرونا، و من و پدر و مادرم 24ساعت کنار هم هستیم و چون همیشه تو خونه هستم، واقعا اذیت میشم. مواردی مثل دمپایی خیس توالت و روشن گذاشتن چراغ و… که همه گیر هستن و تقریبا همه باباها اینطورن.

اما پدر من به هممممه چیز گیر میده. میخوام ظرف بشورم گیر میده میگه اینجوری نشور، میخوام نون بذارم تو ماکروفر میگه بگیر رو گاز راحت تره که. و تقریبا سر قضیه ی ماکروفر ما هرروز دعوا داریم تو خونه. و لحن پدرم شدیدا طلبکارانه است.

یه مثال دیگه اینکه خواهرم زمان مجردی که تازه گواهینامه گرفته بود و سوار ماشین میشد و پدرم کنارش، ینی تا خواهرم میومد هر حرکتی بکنی بابام اینجوری بود که:” نهههه چرا اینجوری میکنی، اینو انقدر محکم نکش، واااای چرا جلوتو نمیبینی دست اندازه وای چرا اینجوری میکنی مگه بلد نیستی” و کلا هرکس بخواد جلوش هرکاری کنه پدرم باید با یه لحنی که انگار بزرگترین اشتباه قرن رخ داده یه گیری بده.

بگذریم که من به دلیل مشکل حساسیت شدیدم به صدا ، تحمل ملچ مولوچ و صدای خمیازه ی بابام برام سخته و از بچگی ازش دوری میکنم چون واقعا صداش آزارم میده و غیرقابل وصف نیست

الان واقعا به مرحله ای رسیده که تحملش برام سخت شده. خیلی وقتا سعی میکنم ساعت غذا خوردنم با پدرو مادرم فرق کنه که حتی الامکان باهاشون کمتر در تعامل باشم. و کلا وقتی گیر میده شدیدا حرص میخورم و عذاب میکشم، و حوصله ندارم که هردفعه جروبحث کنم که بابامو قانع کنم که کاری که دارم میکنم اشتباه نیست رو ندارم

در عین حال پدرم واقعا مرد خوبیه از لحاظای دیگه، و این رفتار رو اعصابش واقعا همه چیز رو خراب کرده.

من چطور میتونم این مشکل رو حل کنم؟ آیا درسته با پدرم مطرح کنم؟ اگه درسته چطور میتونم مطرح کنم؟