با عرض سلام و وقت بخیر. آقای دکتر من مدت تقریبا یک سالیه رفتارایی رو توی خودم میبینم که قبلا خیلی برام نفرت انگیز بوده اما میبینم خودم الان گرفتارشم. من زندگی سختی داشتم توی خانواده اصلا ارامش نداریم بخاطر اختلاف بین پدر و مادرم. خودم با یک آقایی اشنا شدم از همه لحاظ خوب با اینکه خیلی بهم وفاداره از هیچ لحاظی واسم کم نمیذاره توجه و وفاداری و محبت ولی همیشه بهش شک دارم با اینکه کوچکترین موردی حین رابطه با من ازش ندیدم. خودم ازین اخلاق خودم خسته شدم از بدبینیم از شکاکی ازینکه جلوش صدبار شک و بدبینیمو نشون دادم و همیشه ثابت کرده و خجالتیش واسه خودم مونده. اقای دکتر این آقا بارها گفته حاضرم دست رو قرآن بذارم که هیچوقت در زندگیم نه رابطه احساسی نه جنسی با کسی نداشتم و دست نامحرمیو لمس نکردم ولی من همینکه رابطه قبلیشو فهمیدم که حتی یه رابطه عادی و بدون احساس بوده بارها تو ذهنم مرور میکنم و سوال جوابش نیکنم که چی گذشته چی نگذشته. همیشه تو خلوت خودم فکرم درگیر گذشتشه باور کنین خودم عمدا خودمو سرگرم میکنم که فکر نکنم ولی هجوم میارن افکار منفی بهم. همین ماه قراره خواستگاریمونه خواهش میکنم کمکم کنین نجات پیدا کنم و زندگی خوبیو باهاش شروع کنم چون با این همه اذیتام باز اعتراضی نمیکنه و ارومم میکنه ولی صبرش حدی داره هرکس. زندگیم جهنم شده نه ارامش دارم نه خواب و خوراک راحت.باعث همشونم فکر و خیال زیاد و بدبینی بیش از حد و بی موردمه. با اینکه خودم گذشته پاکی نداشتم ولی به اون همیشه شک دارم بخدا حالم از خودم بهم میخوره.