سلام وقت بخیر

دختری هستم که دوران دانشجویی همکلاسی ام کارهایی میکرد که من بشدت به خودش علاقه مند کرد اما نه اون احساسش را بیان کرد و نه من تونستم ابراز کنم بشدت مغرور بودم هر وقت اومد طرف من جبهه میگرفتم جلوش الان هفت سال گذشته از اون دوران ، دوسال اول خیلی منتظرش بودم تماس گرفت باهام بهش گفتم معنی نداره به من زنگ بزنه در واقع میخاستم همه چی زود رسمی شه اما بعد فکر کردم ازدواج کرده و با اینکه دوستش دارم آرزوی خوشبختی کردم براش اما برام تبریک روز عید فرستاد و فهمیدم مجرد هست الان یکماه هست دلتنگش شدم و دیگه نمیتونم دوری اش تحمل کنم دلم میخاد احساسم را بیان کنم چون از همه نظر ایده آل هست و توی این چند سال بین خواستگارام پسری به نجابت اون ندیدم ، دلم آشوبه ولی فاصله مون زیاده از هم دو شهر دور از هم هستیم اما میتونم بخاطرش اونجا برم سر کار و آینده ام را بسازم، لطفا راهنمایی ام کنید خیلی بی قرارم .