سلام، من 22 سالمه همسرم 34 سالشه دو سال میشه که ما با هم ازدواج کردیم، ازدواجمون هم کاملا سنتی بود یعنی آشنایی از طریق خانواده، همسرم اوایل تو دوران عقد خیلی با من خوب بود جوری بود که همیشه میگفت تو این همه مدت کجا بودی که من پیدات نکردم دیوونه وار میخوامت و با تو خیلی خوشبختم و از این حرفا، اما وقتی ازدواج کردیم کلا برعکس این حرفاش شد اول از همه چون اون چند سال از من بزرگتره فک میکنه از من سرتره یعنی بیشتر از من میفهمه همیشه میگه تو بچه ای فقط به فکر خودتی در صورتی که اصلا این طور نیس، من دوس دارم با هم یه زندگی عاشقانه و احترام متقابل و درک و شعور همدیگه باشه اما اون اخلاقش کاملا متفاوته، ازدواج واسه اون فقط به عنوان یه وظیفه هست که آدم باید ازدواج کنه و به زندگیش به طور عادی ادامه بده نه عشقی هست نه عاطفه ای، همیشه هم به من بی احترامی میکنه کوچیکم میکنه هر چی از دهنش در میاد به من میگه در طول این دو سال تا حالا نشده تو مناسبتی یا توی تولدم یا سالگرد ازدواجمون چیزی برام بخره یا سوپرایزم کنه در صورتی که از نظر مالی هیچ مشکلی نداره خونشو داره ماشینشو داره کارشو داره حساب بانکی هم داره ولی خیلی خسیسه حتی خرجی بهم نمیده فقط کارت یارانه دستمه بهم میگه زندگیتو با این سر کن آخه مگه میشه همچین چیزی؟، هر وقت هم باهاش میخوام در مورد این مشکلمون حرف بزنم و مشکلمونو برطرف کنم همش دادو بیداد میکنه و وقتی قهر میکنم و حق با من باشه اصلا حاضر نیس بیاد سمتم و از دلم در بیاره حتی اگه از صبح تا شب گریه کنم براش فرقی نداره، از این که خیلی بهم فشار میاد وسایلمو جمع میکنم و میخوام برم خونه آقام جلومو میگیره و میگه بچه بازی در نیار زندگیمونو خراب نکن در صورتی که حاضر نیس خودشو اصلاح کنه، بخدا من هیچی براش کم نذاشتم با این که خودش به من بی توجهه ولی من همیشه توی تولدش براش کادو میخرم تولد واسش میگیرم ولی حتی ازم من تشکر نمیکنه میگه اره خب اینا پول سهمیه ی یارانه ی منه که دست توه برام کادو خریدی واقعا دیگه نمیدونم با کدوم سازش برقصم که اخلاقش درست بشه، نمیدونم از خوش شانسیمه یا از بد شانسیمه که باردارم الانا هم نزدیک زایمانمه اگه حامله نبودم واقعا ازش جدا میشدم ولی دیگه خیلی دیر شده الان من همش به خاطر این بچه که تو شکممه میخوام تمام سعی و تلاشمو بکنم که یه زندگی خوبی رو داشته باشیم لطفا بهم کمک کنید یه راهکاری میخوام که احساس خوشبختی کنم