سلام من یک زن متاهل ۳۳سالمه ویک بچه ۶ساله دارم.من گذشته سختی داشتم همیشه دنبال عشق بودم وخیلی رابطه هارو باعشق اشتباه میگرفتم.حتی وقتی مجردبودم با یه مردمتاهل دوست شدم وچندسال باهاش رابطه داشتم.اینم بگم هیچ اراده ای ازخودم ندارم ونمیتونم جلوی احساساتم وبگیرم.میدونم خیلی اشتباهات توزندگیم کردم.بعد که رابطم وباهاش بهم زدم اونم به سختی چون اصلااززندگیم نمیرفت بیرون بااولین کسی که اومدخواستگاریم ازدواج کردم.مردخوبیه ولی من همیشه میخواستم باعشق ازدواج کنم ولی قسمتم ودراین دیدم که یه ازدواج سنتی بکنم.اول زندگیمون مثل همه زوج ها بالاخره یکم درگیری داشتیم ولی بعداینکه بچه دارشدیم بیشترشد.خلاصه تو محیط اداره بایکی ازهمکارای مردم که تازه اومده بودادارمون آشناشدم.اولش فقط درحد دردودل بود چون اون نگهبان بود ویک روزدرمیون میرفت خونه.درضمن اونم متاهل بود ویه بچه داره.خلاصه رابطه ما رفته رفته صمیمی ترشد.من چندبار خواستم باهاش بهم بزنم چون اون داشت به سکس فکرمیکرد ولی دوباره اون میومد جلو وازاونجایی که من اصلا اراده ازخودم ندارم وخیلی احساساتی هستم نمیتونستم درمقابلش مقاومت کنم.اولش تونستم ولی رفته رفته بهش وابسته شدم.انقد بهم محبت کرد وبهم عشق ورزید که کاملا درمقابلش سست شدم و شدکاری که نباید میشد.آره من باهاش رابطه برقرارکردم اونم زیاد.حتی چندروز زنش وفرستاد مسافرت من ومیبرد خونشون.ازاون ور من هی میخواستم باشوهرم رابطم وقوی ترکنم ولی اون تو سکس خیلی ضعیف بود وهیچی ازعشق بازی نمیدونست درمقابلش من واقعا شیفته همکارم شده بودم وهی از شوهرم دورترمیشدم.الان ۲ساله که ماباهم رابطه داریم البته یک سال اولش فقط تلفنی و اس بازی بود.خلاصه هرچی میگذره بیشتر ازخودم متنفرمیشم.چندبارخواستم به شوهرم بگم چون عذاب وجدان داره خفم میکنه.شایدشماهم بگین من چقد زن خرابی هستم.نمیدونم اززندگیم سیرشدم.الانم زنش ماجرای ماروفهمیده.همش میترسم شوهرم بفهمه چه عکس العملی نشون میده.قطعا زندگیم ازهم میپاشه.توروخدا کمکم کنین چیکارکنم.میخوام رابطم وتموم کنم وفقط به زندگیم وشوهروبچم برسم.