سلام من ۵ ساله که یکیو میشناسن خیلی دوره از شهر ما از طریق فضای مجازی باهم اشنا شدیم من نمیتونم ازش دور بمونم وقتی که باهم حرف نمیزنیم ی ادم افسرده ام . ولی خانواده من مخالفن مادرش هم حتی زنگ زده خونمون با مامانم حرف زده اونم منو خیلی دوست داره قسمم دادن که باهاش دیگه حرف نزنم ولی من خیلی دوسش دارم میدونم پسر بدی نیست تو این پنج سال همه چیزشو شناختم انقدر بهش وابسته شدم که حتی اگه ی ساعت نباشه عصبی میشم حالا ام که نیست همش تو اتاقمم و بی حال و بی حوصله اصلا حوصله کسیو ندارم بعد مامانم میاد اتاقم چته چرا ناراحای منم تو دل خودم میگم میدونی از چی ناراحتم چرا ی کاری نمیکنی به خودم میگم ابرویی اونا از دل من خیلی مهم تره واقعا نمیدونم چیکار کنم موندم توش دوست دارم همیشه پیشم باشه نمیتونم فراموشش کنم تا میام فراموش کنم گریه کردنش میاد جلو چشمام دلم اتیش میگیره نمیدونم چیکار کنم