سلام ممنون میشم کمکم کنید من دختر ۱۹ساله هستم . وقتی وارد دوره راهنمایی شدم از سر تنهایی و جدایی از دوستای قبلیم بادختری دوست شدم که اهل رابطه باپسرا بود منم بعد ازچن ماه دوستی بااون دختر با ی پسری که ۱۰سال ازخودم بزرگتره دوست شدم . بعد از مدتی فهمیدم که این دختر راه درستی نمیره ودارم اشتباه میکنم و باهاش قطع رابطه کردم اما ازرابطم بااون پسر نتونسم دست بکشم دوسش داشتم و میگف دوسم و حسابی بهم وابسته شدیم تا سه سال اول گاهی وقتی همو میدیم باماشین میرفتیم بیرون و اینکه اصلا تابه حال رابطه نداشتیم . ما تو ی  شهرستان کوچیک زندگی میکنیم که این جور روابط رو خیلی بد میدونن ب خاطر همین من الان ۴ساله ک حاضرنشدم از نزدیک همو ببینیم فقط پیامکی. الان ۳۰سالشه ولی شغل ثابت نداره لیسانس داره ولی کار گیرش نیومده اونا تو ی روستا نزدیک شهرمون زندگی میکنن شغل اکثرااینجا ازطریق ‌درختایی هست که دارن و اونم باباش شغلش همینه وضع مالیشونم بدنیس خودشم درخت داره ولی منتظراینه ک شغل ثابت پیداکنه . اصلا در مورد ازدواج باهام حرفی نمیزنه جز یک بار که گفت شرایطش نداره و دوس نداره قول الکی بهم بده . من خودم امسال تربیت معلم قبول شدم . نمیدونم واقعا میخاد چیکار کنه منم مستقیم ازش نمیپرسم حس میکنم کوچیک میشم . ازم میپرسه خانواده تو منو قبول میکنن؟! توقع داره درصورتی فقط بیاد که مطمئن باشه خانوادم قبولش میکنن ما یک خانواده پرجمعیتیم ۶تاخواهر هستیم خواهرام همه ازدواج کردن و شوهراشونم شغل ثابت دارن میگه بااین شرایط بیام خونواده تو منو قبول نمیکنن. نمیدونم چیکارکنم به نظرتون مستقیم صحبت کردن خودمو کوچیک نمیکنم ؟ اخه چند بارم خودم پیش قدم شدم اما طفره میره کلا از بحث خارج میشیم و ناراحت میشه  من خودم باشرایطش مشکلی ندارم چون خودمم دستم رفته تو جیب خودم ب نظرم از پس زندگی بربیایم . بنظرتون برم ببینمش؟ یااصلا اگه قرارشد به خانوادم بگم چطوری بگم ‌؟ خیلی ازم ناراحت میشن نگرانم از طرفشون طرد بشم توروخدا کمکم کنید