سلام من دختری۳۳ساله هستم ازبچگی با مشکلات و کمبود های زیادی بزرگ شدم.همیشه وقتی با عدم توجه درجمع روبه رو میشم خیلی ناراحت میشم و میخاام همه به من توجه کنن.مخصوصا وقتی توجه رو دیگراعضای خانواده م بجز منه.گوشه گیر میشتم ولی وقتی همه مثلا به خواهرم توجه میکنن ناراحت میشم.روابط عمومی خوبی در محل کاردارم ولی  تو دوره همیهای خانوادگی دوس دارم بهم توجه کنن.درضمن همیشه ازاینکه کارمیکنم و کارام به چشم نمیاد ناراحت میشم.برعکس بقیه که کاری نمیکنن و فقط صداشون میاد ولی کاربه اسم اونا تموم میشه