سلام خواهش میکنم به من پاسخ کلیشه ای و کوتاه ندید من واقعا به بن بست رسیدم اصلا نمیدونم چی کار کنم

۱۸ سالمه پسرم تک فرزندم با خانوادم خیلی خیلی شدید مشکل دارم یا بهتر بگم اونا با من مشکل دارن چون نمیخوان منو اینجوری که هستم قبول کنن نمیتونن منو ببینن با مشکلات منو بفهمن فقط بهم تشر میزنن یا با بقیه مقایسم میکنن و علنا گفتن من اون چیزی که انتظار داشتن نیستم

سر هر چیز مسخره و کوچیک باید جار و جنجال و دعوا داشته باشیم پدرم بیست و چهارساعته سر کاره وقتیم میاد خونه سرش تو حساب و کتاباشه ارزو به دل موندم یه ساعت برام وقت بذاره ولی وقتی بهش میگن با عصبانیت میگه منم دارم واسه تو سگ دو میزنم وـ.. بعدش دعوامون میشه

نمیتونن درک کنن دنیا عوض شده من نمیگم اینا هم عوض بشن فقط میخوام قبولم کنن دوسم داشته باشن

چند وقت پیش بابام میگفت عقایدتو درست کن هرچی بخوای واست میخرم یعنی در این حد تحت فشارم

بخاطر این که مستقل بشم قید رشته مورد علاقمو زدم رفتم فرهنگیان فقط واسه حقوقش که دستم تو جیب خودم باشه یکم از فشار خارج بشم ولی اصلا تاثیری نداره، من ادم ارومیم با کسی هم کار ندارم اهل هیچ جور خرج اضافی و رفیق بازی و این جور چیزا هم نیستم فقط میخوام یه محیط اروم داشته باشم توی دنیای خودم باشم

اینقدر وضعیت روحیم خرابه دچار افسردگی و پارانوئید شدم ولی از ترس گیر دادن اینا نمیتونم برم دکتر فقط با تستای روانشناسی متوجه شدم

نمیدونم الان دارم درد و دل میکنم یا دارم سوال میپرسم ولی واقعا دارم دیوونه میشم دیگه واقعا نمیتونم تحمل کنم خواهش میکنم یه پیشنهاد عملی بدید

اینم بگم پدر مادر من با روانشناس و روانپزشک مخالفن و نمیان اگه بگم فکر میکنن روانی شدم بعد میگن از بس سرت تو گوشیه